Magduriyet hayatinizin sonuna kadar konaklayabileceginiz bir bekleme salonu. Orda ömür gecer ama hayat yoktur.
Hayat devasa bir bekleme salonu: gidenler var, kalanlar var, hayatı beklemekle geçenler; tam çıkacakken vazgeçenler, beklediğine değmeyenler, beklemesine gerek olmayanlar. Kalabalık bekleyenler var ve yalnız. Kalabalıklar içinde yalnız bekleyenler, ayrılmak istemeyenler var. Beklerken gökyüzünü izleyenler var ve yeryüzünü. Kitap okuyanlar var, müzik dinleyenler var. Gülenler var ve ağlayanlar. Yerini sevenler; nefret edenler, hem seven hem nefret edenler. Özleyenler. Beklemenin keyfini çıkaranlar ve volta atanlar. Sonu bekleyenler ve başlangıcı bekleyenler..🍀
Pencerenin ardındaki kadınlar
Pencerelerin ardından hayata bakan yaşlı, yorgun, kederli ama yine de hallerine boyun bükmüş kadınlar... Yaşayanı değil, sanki seyircisi oldukları bir şey olmuş onlar için hayat... Akan şeylerle akmayan, alıcı gözle bakmayan, araya heyecanları sokmayan bakışlar... Yüzlerinde uzun bir geçmişle yaşayan, gözlerini dışarıya çevirirken geleceğe
Zenğinliğe doğru büyük adımlar. Okumaya değer.
Tamam o zaman, zengin olmaya gerçekten kendinizi adamış iseniz ve spesifik, elle tutulur bir hedef belirlediğinizi varsayalım. Başka nelere ihtiyacımız var? Diğer herhangi bir hedef gibi üzerinde durmamız gereken başka noktalar da mevcut. Eğer bu noktaların üzerinde durup, bu tutumunuzda kararlı olur, her gün bu noktalara yönelik eylemler
“Normal geri zekâlıların yaşadığı bir dünyadan ziyade akıl hastalarının yaşadığı bir dünyayı yeğlerim ben.”
[Joseph Roth / Hayat Bir Bekleme Salonu]
Havaalanları ve Muhasebe
Muhasebe yaptığım yerlerdir genellikle,
Her ülkede havaalanları.
Bir bitişi ve başlangıcı imler onlar çünkü.
“Ne yaptık ve bu yol nereye doğru?”
Dedirtir havaalanında bekleme salonu.
“Şu iyiydi, şu hataydı,
Daha büyük hasarı